การฝึกจิตให้นิ่ง
ในโลกใบนี้ ย่อมมีความวุ่นวายอยู่ทุกหนทุกแห่ง ที่ไหนมีคน ที่นั่นมีความวุ่นวายเสมอ ไปที่ไหนถ้าจะไม่ให้มีปัญหานั่นหายาก ขนาดอยู่คนเดียวยังมีปัญหาเลย ดังนั้น การฝึกจิตเพื่อไว้สู้กับปัญหาที่เจอเป็นสิ่งประเสริฐที่สุด
การฝึกจิต คือ ฝึกสมาธิเพื่อให้จิตสงบ นิ่งและทำใจให้ได้แล้วจะมีความสุข สามารถทนได้กับทุกสถานการณ์ ใครว่าอะไร ทำอะไรกับเราหรือกับคนอื่นก็ไม่หวั่นไหวคล้อยตาม ไม่สะทกสะท้าน
ดังคำสุภาษิตที่ว่า "เราจักอดทนต่อคำเสียดสีของคนอื่น เหมือนช้างในสนามรบ ทนลูกศรที่ปล่อยออกไปจากคันธนู เพราะว่าคนโดยมาก ไม่มีศีล"
เราไม่อาจแก้ไขชาวโลกได้ แต่เราแก้ไขความคิดหรือจิตเราได้ แก้ไขหรือปรับปรุงที่จิตของเราเอง เพื่อไม่ให้หวั่นไหว คล้อยตาม ดังคำกลอนที่หลวงพ่อพุทธทาสได้ประพันธ์ไว้ว่า
ใครจะชอบ ใครจะชัง ช่างเขาเถิด
ใครจะเชิด ใครจะแช่ง ก็ช่างเขา
ใครจะด่า ใครจะว่า ก็ทนเอา
ขอใจเรา สุขร่มเย็น ก็เป็นพอ
ดังนั้น ฝึกจิตไม่ให้เห็น มันก็ไม่เห็น ฝึกจิตไม่ให้ได้ยิน มันก็ไม่ได้ยิน ฝึกจิตไม่ให้รับรู้ มันก็ไม่รับรู้ ฝึกจิตให้มองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา มันก็คือเรื่องธรรมดา เพราะฉะนั้น หมั่นฝึกจิตอยู่เสมอ ฝึกให้ตรงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ใครฝึกได้ ผู้นั้น ถือว่าเป็นผู้ฉลาด