พระธรรมเทศนาในงานสาธยายพระไตรปิฎกนานาชาติ ณ ใต้ต้นมหาศรีมหาโพธิ์ เจดีย์พุทธคยา ประเทศอินเดีย วันที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
สัพเพสังขาราอนิจจา
สัพเพสังขาราทุกขา
สัพเพธัมมาอนัตตาติ
เจริญพร ญาติโยมที่มีศรัทธามั่นคงในพุทธศาสนา พวกเราได้มานั่งอยู่ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ สถานที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสรู้ ถ้าพระพุทธเจ้าเทศน์เราก็สามารถฟังเสียงได้ เห็นด้วยตาได้ แต่เรื่องจิตใจของเราก็อีกเรื่องหนึ่ง พระพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา ผู้ใดเห็นเราผู้นั้นเห็นธรรม เห็นธรรมเป็นสิ่งที่สำคัญ พระอริยสาวกองค์แรก คือ พระอัญญาโกณฑัญญะ เมื่อฟังธรรมจักรกัปปวัตนสูตร แล้วก็ดวงตาเห็นธรรม คือ มีความเห็นถูกต้องว่า
"สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา"
นี่คือความเห็นถูกต้อง เป็นสัมมาทิฏฐิ พระอัญญาโกณฑัญญะเห็นพระพุทธเจ้าจริงๆ เพราะฉะนั้น เมื่อเรานั่งอยู่ ณ ที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสรู้ กายของเราก็นั่งใกล้ๆ พระพุทธเจ้าอยู่แล้ว แต่จิตใจของเราก็จำเป็นต้องเข้ามาใกล้ๆ เช่นกัน ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ เมื่อจะเข้าถึงพระพุทธเจ้าจริงๆ แล้วก็จะเป็นที่จะต้องดวงตาเห็นธรรม ...