" เหตุที่ต่างก็มีภพชาติ มานับไม่ถ้วนในอดีต ต่างก็ทำกรรมทั้งดี และไม่ดีไว้นับไม่ถ้วน เช่นกัน
ในภพชาติทั้งหลายนั้น เจ้ากรรมนายเวรที่ได้ ไปก้ำเกินเบียดเบียน ทำร้ายไว้ ก็ย่อมมี ไม่น้อยเช่นกัน
ทำนองเดียวกับผู้เป็น มารดา บิดา บุพการี ผู้มีพระคุณก็ต้องมี มากมายเช่นกัน โดยชาตินี้แม้จะไม่อาจ ล่วงรู้ได้ว่าเป็นใคร ต่อใครบ้าง แต่ก็พึง ยอมรับว่ามีอยู่ ทั้งในภพภูมิที่พ้น ความรู้เห็น ของผู้ ไม่มีความสามารถ และทั้งในภพภูมิเดียว กับเราทั้งหลายนี้ด้วย ทั้งเจ้ากรรมนายเวร และทั้งผู้มีพระคุณ
และ เมื่อจะขอโทษท่าน ผู้เป็นเจ้ากรรมนายเวร ก็พึงทำเช่นเดียวกับเมื่อจะตอบแทนพระคุณ ท่านผู้มีพระคุณ คือ ทำบุญทำกุศลด้วย ตั้งใจจริงที่จะอุทิศให้ แล้วตั้งใจจริงบอกกล่าวให้รับรู้ ให้ยอมรับความเจตนาจริงใจที่จะขอโทษและตอบแทน การบอกกล่าวด้วยใจจริงเช่นนี้ ต่อผู้ไม่มีตัวตนปรากฏให้เห็น เช่นนี้ ไม่ใช่ความหลง ไม่ใช่ความไร้เหตุผล แต่เป็นความปฏิบัติที่ถูกต้องและจะได้ผล อาจพาพ้นมือแห่งกรรมไม่ดีที่ตามอยู่ได้ "
พระโอวาทธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก