การมีชีวิตอยู่อย่างยืนยาวถือว่า "กำไรหรือขาดทุน" กันแน่ ?

กำไรหรือขาดทุน เป็นสิ่งที่คนเราชอบคิดถึงเรื่องต่างๆ แม้แต่กระทั่งความเจ็บไข้ได้ป่วย

มีเรื่องเล่าว่า มีชายชราคนหนึ่ง แกนอนป่วยอยู่ในโรงพยาบาลมานาน มีสายระโยงระยางเต็มไปหมอ แกเป็นคนไข้ที่ดี โดยหวังใจว่าจะหายในเร็ววัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ แกชักไม่แน่ใจ แกรำพึงกับตัวเองว่า เราเองก็แก่มากแล้ว จะอยู่ต่อไปคงได้อีกไม่นาน ถ้าขืนนอนรอความตายอยู่อย่างนี้ คงขาดทุนแน่ๆ ! ถ้าอย่างนั้นเราขอเลือกช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ ให้มีความสุขอีกสักครั้ง จากนั้นชายชราจึงขอหมอออกจากโรงพยาบาล กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านแกทำทุอย่างที่อยากทำ กินทุกอย่างที่อยากกิน หลังจากนั้นไม่นานนัก แกก็เสียชีวิตลง

ถามว่าชายชราคนนี้โง่หรือฉลาด ขาดทุนหรือกำไร? คำตอบคงหลากหลาย ถ้าเปรียบการชั่งตวง แต่ละคนก็จะมีเหตุผลและการให้น้ำหนักที่ไม่เหมือนกัน

ปู่มีเรื่องที่พอเทียบเคียงกับกรณีนี้ เป็นคนไข้ของปู่เอง เป็นชายแก่คนหนึ่ง ที่เคยป่วยจากโรคมะเร็งปอด และยังอยู่ในความดูแลของหมอ จากการรักษาในครั้งนั้น ทำให้ร่างกายทรุดโทรมมาก ต่อมามีคนแนะนำให้ไปรักษากับปู่ แกจึงเดินทางมาหาปู่ ปู่ดูแลอยู่พักใหญ่ ดูแกแข็งแรงขึ้น ถึงขั้นส่ำสันทะมัดทะแมง ด้วยเป็นนักเพาะกายมาก่อน

จากนั้นแกก็หายไปครึ่งปี ไม่ส่งข่าวคราว กลับมาอีกครั้ง ท่าทางดูย่ำแย่ แต่คราวนี้การรักษาไม่ดีเหมือนครั้งแรก อาการทรงๆทรุดๆ เรื่อยมา จนวันหนึ่งปู่ได้เตือน ให้ระวังคนที่เป็นโรคหวัด อย่าได้เข้าใกล้อย่างเด็ดขาด ในที่สุดแกก็ไปติดหวัดมาจนได้ ปู่จึงบอกว่าให้มารักษาทุกวันจนกว่าจะหาย ไม่อย่างนั้นหมอจะเข้าใจผิด คิดว่ามะเร็งกำเริบ และจะสั่งให้รักษาโรคนี้อีกครั้ง และในครั้งนี้จะต้องทนทุกข์ทรมานจนตาย

แกไม่เชื่อคำพูดของปู่ สุดท้าย หมอจึงสรุปว่ามะเร็งกลับมา แกต้องเข้ารับการรักษาใหม่ หลังจากเข้ารับการรักษา ด้วยผลข้างเคียงของยา และร่างกายที่อ่อนแอทำให้อาการของแกทรุดลงเรื่อยๆ

ปู่จึงพูดกับแกว่า อายุมากแล้วคิดจะอยู่อีกกี่ปี? อยู่อย่างนี้จะไหวหรือ? ถ้ายังรักษาต่อไป ฤทธิ์ของยาจะเผาภายในร่างกายจนแห้งตาย ให้หยุดเสียเถิด ให้กลับมารักษากับปู่ และใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างสงบ

แกฟังแล้ว ก็ไม่ว่าอย่างไร! ยังคงรักษาต่อไป จนกระทั่งอาการหนักขึ้น บางครั้งหายใจไม่ออก ปอดเริ่มไม่ทำงาน ถุงลมไม่สามารถโป่งขึ้น จำเป็นต้องใช้เครื่องเป่าลมให้พองขึ้น

อยู่มาวันหนึ่งแกมาหาปู่เพื่อรักษา แกถามปู่ว่าเมื่อไหร่แกจะหาย ปู่จึงตอบตามตรงว่า ตอนนี้รักษาไม่ได้แล้ว ที่ทำได้ก็แค่พยุงเอาไว้เท่านั้น ตอนนี้คงต้องเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ หลายสัปดาห์ต่อมา ปู่ได้ข่าวว่าแกสิ้นแล้ว

เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นทางเลือก ที่ต้องตัดสินใจหลายครั้ง ที่ต้องชั่งน้ำหนัก เลือกหนทางเดิน เมื่อเลือกแล้ว เราต้องยอมรับผลของมัน ไม่ว่าจะออกมาดีหรือร้าย ! และมันจะทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไป

ในเรื่องนี้พ่อปู่เป็นทางเลือกหนึ่ง ที่จะต้องเลือก หากมีความเชื่อมั่นและมีศรัทธา หนทางอาจเปลี่ยนไป ปู่จึงขอเตือนคนที่ไปหาพ่อปู่ เมื่อตั้งใจเลือกแล้วอย่าโลเล หากไม่มั่นใจก็อย่ามา เราควรเปิดโอกาสนั้นให้คนอื่น ที่มีความตั้งใจมากกว่าเข้ามารักษา เพราะหากใจไม่ตั้งมั่น เดินๆ หยุดๆ ทำให้ปู่เสียเวลาไปเปล่าๆ วนไปวนมาหลายรอบ

ปู่มักพูดเสมอว่า เมื่อเราขอพรจากพ่อปู่ชีวกะแล้ว โอกาสนั้นอาจมีไม่มาก เหมือนทางเดินเปิดแล้ว เราต้องรีบเดินย่ารอช้า เมื่อปู่รักษาดีขึ้นแล้ว ควรรักษาให้ต่อเนื่องอย่าหนีหายไป ส่วนใหญ่พอดีขึ้นก็จะหายไป หรือกลับไปรักษาทางเดิม

มีตัวอย่างอยู่รายหนึ่ง เป็นมะเร็งที่ตับ โรงพยาบาลไม่รับแล้ว แกจึงมาหาปู่ รักษาอยู่สองอาทิตย์ อาการอักเสบดีขึ้น เดินเหินสะดวกคุยเสียงดัง ปู่จึงทดสอบกรรมโดยบอกให้ไปครวจประเมินผลที่โรงพยาบาล และสั่งว่าให้กลับมารักษาต่ออีกสองอาทิตย์

จากผลการตรวจ ทำให้หมอประหลาดใจ ที่ตับดีขึ้น คนไข้เองก็ดีใจ จึงขอเข้ารักษาในโรงพยาบาลต่อไป หลังจากนั้นอีกสองอาทิตย์ ญาติมาแจ้งว่าแกเสียชีวิตแล้ว !

เรื่องอย่างนี้บางครั้งเราก็คิดว่ามันคงเป็นเรื่องของวิบากกรรม แต่ความจริงแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่เราตัดสินใจ กำไรขาดทุนอยู่ที่เราเอง !

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !