สำหรับนักปฏิบัติแล้ว เป็นธรรมดาที่จะคอยสอดแนมในจิตใจของเจ้าของว่าเป็นอย่างไร แก้ตรงไหน ดีหรือยังถูกหรือผิดอย่างไรกันแน่ก็ว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุดนั่นแหละ บางทีก็ไปถามหมู่คณะครูบาอาจารย์ปรึกษาท่านเพื่อให้รู้หรือติดขัดตรงไหนจะได้แก้ถูกทางก็หวังความเจริญงอกงามในบวรพุทธศาสนาต่อไป
อาตมาเองก็เข้าในเครือข่ายนี้แหละ เพราะเราปฏิบัติใหม่ธรรมดาอยู่ต้องหาที่พึ่งบ้างคงไม่แตกต่างกับหมู่คณะคนอื่นๆ หลังออกพรรษาแล้วตั้งใจจะไปกราบเรียนหลวงปู่ที่ครั้งหนึ่งได้เคยไปพักปฏิบัติธรรมที่วัดท่านซึ่งอยู่ทางอีสานโน้น ส่วนตัวนั้นศรัธาท่านอยู่แล้ว ก็ไปและได้ข่าวว่าหลวงปู่แข็งแรงดีหายจากอาพาธแล้ว ไปถึงเข้ากราบนมัสการท่านและกราบพระอาจารย์ที่ท่านนั่งอยู่ข้างๆ หลวงปู่ซึ่งคอยอุปฐากเสร็จแล้วหลวงพูดเสียงเบาๆ ว่า
"จิตใจอย่าให้วอกแวกนักเอาอันใดก็ให้เอาอันนั้นไม่ต้องสงสัยอะไรมากทำไปเรื่อยๆ นั่นแหละดีแล้ว"