ภูตคามสิกขาบท เป็นสิกขาบทเกี่ยวกับการตัดต้นไม้ สิกขาบทนี้มีสาเหตุมาจากพวกภิกษุชาวเมืองอาฬวีทำการก่อสร้างจึงได้ตัดต้นไม้มาใช้ก่อสร้างซึ่งทำความเดือดร้อนแก่เทวดาผู้สถิตอยู่บนต้นไม้ เมื่อเทวดาได้รับความเดือดร้อนจึงเข้าเฝ้าพระพุทธ เจ้ากราบทูลความทุกข์ของตน พระพุทธเจ้ารับสั่งให้ประชุมสงฆ์สอบถามหาสาเหตุ เมื่อภิกษุเหล่านั้นยอมรับว่าได้ทำเช่นนั้นจริง พระองค์ทรงติเตียนการกระทำเช่นนั้นแล้วทรงบัญญัติสิกขา บทห้ามว่า
“ภิกษุต้องอาบัติปาจิตตีย์เพราะพรากภูตคาม”
ภูตคามคือพืชพันธุ์ 5 ชนิด (1) พืชพันธุ์เกิดจากเง่าเช่น ขมิ้น ขิง ว่านน้ำ ข่า แฝก แห้วหมู (2) พืชพันธุ์เกิดจากลำต้นเช่น ต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นดีปลี ต้นมะเดื่อ ต้นมะ- ขวิด (3) พืชพันธุ์เกิดจากตาหรือข้อเช่น อ้อย ไม่ไผ่ ไม้อ้อ (4) พืชพันธุ์เกิดจากยอดเช่น ผักบุ้งล้อม แมงลัก เถาหญ้านาง และ (5) พืชพันธุ์เกิดจากเมล็ดเช่น ถั่ว งา ข้าว