ว่าด้วยเรื่องของ บุญและบาปกรรม กับการรักษาโรค !

การมาขอพึ่งบุญบารมีของพ่อปู่ชีวกฯ ให้หายจากโรคภัยหลยคนสมหวังและหลายคนต้องผิดหวัง ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ข้อแรกต้องถามคนที่มาหาปู่ว่า เข้าใจถึงจุดประสงค์ของงานบุญนี้หรือไม่ ปู่ต้องย้ำเรื่องนี้อยู่เสมอ

ในครั้งแรกที่ปู่ได้รับหน้าที่นี้ ปู่ได้ถามพ่อปู่ชีวกฯ ว่าทำไมต้องมาช่วยมนุษย์ เมื่อทุกคนต้องเจ็บต้องตายอยู่แล้ว ท่านได้ไขข้อส่งสัยนี้ว่ามนุษย์ต้องมีความหวัง การเกิดเป็นมนุษย์เป็นสิ่งที่ยาก และมีเวลาอยู่บนโลกอย่างจำกัด เมื่อเกิดมาแล้วควรสะสมบุญสร้างบุญบารมีหากมนุษย์คนนั้นมีจิตใจต้องการสืบชีวิตต่อไป เพื่อทำสิ่งเหล่านี้ท่านยินดีที่จะส่งเสริม และทำให้สุขภาพแข็งแรงมีชีวิตยืนยาวต่อไปได้อีก

โดยผู้ขอพรต้องตั้งจิตอธิษฐาน ตั้งสัตย์ปฏิญาณ ขออยู่ตอเพื่อการบำเพ็ญเพียรสะสมบุญบารมี ส่วนจะสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่แต่ละบุคคล เป็นเรื่องระหว่างพ่อปู่ชีวกฯกับผู้ขอพร งานนี้ปู่เป็นเพียงคนรับใช้ของท่านเท่านั้น มีหน้าที่คอยทำตามที่ท่านประสงค์ การทำงานบุญครั้งนี้มีหลายคนเข้าใจว่า ปู่ทำเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง โดยอ้างนามพ่อปู่ชีวกฯในความเป็นจริงหากปู่ต้องการเงินทองปู่สามารถหาได้จากงานอาชีพที่ทำอยู่ได้ การที่ปู่ยอมรับใช้ท่านให้งานชีวกะบำบัดเป็นงานหลัก อาชีพสถาปนิก กลายเป็นงานรองทำแค่เพียงพอกับการประทังชีวิต เพระปู่เห็นว่าชีวิตนั้น มีแต่ความว่างเปล่า การสร้างบุญบารมีเป็นของจริง ปู่จึงเลือกเส้นทางนี้หลายคนที่เข้าใจผิด จึงเข้ามาต่อรองโดยใช้เงินตราเป็นข้อแลกเปลี่ยน

เคยมีเรื่องขำๆ ที่ปู่เจอ เรื่องมีอยู่ว่า ครั้งหนึ่งเคยมีหญิงชราชาวจีนเข้ามาขอรับการรักษา แกพูดอธิษฐานกับพ่อปู่ชีวกฯ ว่าอาพ่อปู่ลื้อช่วยรักษาอั๊วหน่อย ส่วนเงินทำบุญมากน้อยอยู่ลื้อรักษาอั๊ว ถ้าหายสบายดี อั๊วจะให้เงินลื้อแยะๆ เลย แกคงเคยชินกับการตีคุณค่าสิ่งต่างๆ เป็นเงินทอง แม้แต่การเข้ามาหาพ่อปู่ชีวกฯก็ยังมองเป็นเรื่องการต่อรองผลประโยชน์ การคิดอย่างนี้นอกจากไม่เข้าใจท่านแล้ว ยังเหมือนการลบหลู่ท่านด้วย

สำหรับการบูชาท่านด้วยเงินทอง หรือสิ่งของที่นำมาถวาย เป็นไปตามฐานะของแต่ละคน ไม่ใช่การแลกเปลี่ยน เป็นเพียงน้ำใจ ที่ให้แก่เทพเป็นการตอบแทนคุณ ตามแต่ที่มนุษย์จะทำได้ และมองเห็นคุณค่าความเมตตาของท่าน ปัจจัยเหล่านั้น ปู่นำมาใช้จ่ายในอาศรมและทำบุญ ทำทานเพื่ออุทิศบุญ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ในชีวิตของปู่ไม่เคยคาดคิดว่า วันหนึ่งต้องมาทำหน้าที่เช่นนี้ นับเป็นบุญและเกียรติอย่างยิ่ง ปู่จะพยายามทำหน้าที่ต่อไปเรื่อยๆ จนพอสมควรแก่กาล เมื่อปู่เข้าสู่การปฏิบัติธรรม การรักษาโรคตามแบบชีวกะบำบัด จะสิ้นสุดลง และไม่มีอีกต่อไป

สิ่งสำคัญต่อมาที่ทำให้การรักษาโรคหายหรือไม่ ก็คือบุญและบาปกรรมเป็นตัวบ่งชี้ อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญ การที่เราสามารถไปหาท่านได้ แสดงว่าอย่างน้อยเราพอมีบุญเกื้อหนุน หลังจากนั้นขึ้นอยู่กับบุญหรือบาปกรรมมากกว่ากัน หากบุญมากกว่า การรักษาจะเป็นไปด้วยดี หายอย่างรวดเร็ว แต่ถ้าบาปกรรมมาตัดรอนการรักษาจะชะงัก หรือเกิดอุปสรรคไม่สามารถไปรับการรักษาได้อีกมีหลายรายที่รักษาแล้วอาการดีขึ้น แต่เมื่อต้องเข้าคิวรอการรักษานานหน่อย ก็โมโหหันหลังกลับไม่มาอีกเลย แสดงว่าเจ้ากรรมนายเวรชนะ

ซึ่งเราไม่สามารถที่จะหายจากโรคภัยนั้นได้ แต่ละเลยไม่มาจนเวลาได้ผ่านพ้นไปจนกระทั่งวิบากกรรมเข้ามา การรักษาไม่สามารถทำได้อีกต่อไปในกรณีอย่างนี้น่าเสียดาย ปู่ย้ำเสมอว่า เมื่อขบวนรถไฟบุญมาถึงแล้วเราต้องรีบกระโดดขึ้นให้ทัน หากปล่อยโอกาสนั้นผ่านไปแล้วคงต้องรออีกนาน หรืออาจไม่มีโอกาสอย่างนั้นอีกเลย ความตั้งใจและแรงศรัทธาจึงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่เราต้องมี อย่ารีรอหรือเนิ่นช้า

โรคหลายโรคที่เป็นโรคร้ายแรง ตัวอย่างเช่นโรคมะเร็งหรือโรคแปลกๆ ที่หาสาเหตุไม่ได้ การเป็นโรคอย่างนั้น แสดงว่ามีวิบากกรรมค่อนข้างหนัก โอกาสหายค่อนข้างยาก ปู่มักแนะนำให้ปฏิบัติธรรมแบบประยุกต์ ประกอบการรักษาเพื่อลดทอนวิบากกรรมนั้นๆให้เบาลง ปู่ชอบเปรียบเทียบคนไข้กับนักมวยที่ถูกบังคับให้ขึ้นชกทั้งๆ ที่เสียเปรียบทุกอย่าง ระหว่างการชกถูกกระหน่ำอย่างหนัก เราต้องเก็บอาการเหมือนไม่เจ็บทำเฉยๆ เพื่อไม่ให้เขาได้ใจ ในการต่อสู้เพื่อลดการเจ็บปวด

บางครั้ง อาจต้องใช้เทคนิคเข้าช่วยเช่นการใช้น้ำมันชโลมตัวมากๆ เวลาถูกต่อย หมัดจะได้แฉลบไม่ถูกเต็มที่ หรือการคอยพิงเชือกแล้วถอยหนีไปเรื่อยๆ จนฝ่ายตรงข้ามเหนื่อยหรือท้อใจ เมื่อเขาเบื่อไม่สนุก เจ้ากรรมนายเวรจะได้เลิกราเร็วขึ้น การปฏิบัติธรรมจะช่วยลดทอนพลังอำนาจของเจ้ากรรมนายเวร ทำให้เขาเล่นงานเราได้ไม่ถนัด สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็นทำให้การรักษาง่ายขึ้น แต่จากประสบการณ์ของปู่ที่ผ่านมา คนที่จะผ่านด่านโหดๆ แบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก บางคนผ่านได้แบบบอบช้ำแทบปางตาย หรือบางคนโดนน็อคไปเสียก่อนที่จะพบกับความสำเร็จ

นอกจากสิ่งที่กล่าวมาแล้วจิตใจของเรานั้นสำคัญมาก บางคนไม่สามารถยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นได้ บางคนถอดใจยอมแพ้ บางคนไม่ยอมทำตามคำแนะนำของปู่ ในกรณีหลังนี้มีเป็นจำนวนมากเขารับฟังเฉพาะสิ่งที่พึงพอใจ และไม่ได้ยินกับสิ่งที่ไม่ชอบใจ บางคนต่อรองทุกอย่างที่ปู่แนะนำ โดยไม่รู้ว่ากำลังต่อรองกับชีวิตตัวเอง บางรายมีวิบากกรรมมากเหลือเกิน บาปกรรมตัวนี้หมดไปแล้วอาการเริ่มดีขึ้น เจ้ากรรมนายเวรถัดมานั่งยิ้มรอเล่นงานเป็นรายต่อไป

เมื่อเป็นอย่างนี้คงต้องทำใจรับกรรม เพราะสร้างไว้มากเหลือเกิน รู้อย่างนี้แล้วพวกเราต้องตั้งมั่นในความดี อย่าโลเลสร้างสิ่งเลวร้ายอย่ายอมสร้างกรรมไปตามกิเลสตัณหา วิบากกรรมเหล่านั้นจะกลับมาเล่นงานเราทุกบาปกรรม ทุกเม็ดทุกดอกอย่างไม่ขาดตกบกพร่องอย่าประมาทเร่งทำความดีไว้เป็นทุน และหากโชคดีพวกเราจะได้ข้ามพ้นวัฏสงสารไม่ต้องทนทรมาณกับความทุกข์ต่อไป

  นำข้อมูลออกพิมพ์ !